Nabuhay ako ng wala sya sa buhay ko. Nabuhay ako ng walang aruga mula sa kanya. Nabuhay ako na hindi humihingi ng pagmamahal sa kanya pero isang araw, hinanap ko ang pagmamahal nya. Umasa akong makita ko sya uli kahit na magulo na ang mundo kung nasaan ako ngayon. Umaasa ako na sana mayakap ko man lang sya bago ako bawian ng hininga. Sana masabi ko pa sa kanya na mahal ko sya. Sana makarating pa ako. Sana makarating pa ako sakay ng " Train To Seoul"