GÖRÜNMEZ KALKANLAR

Değişiklikler..tanımadığım sokaklar, trafik lambası var mı diye kafamı kaldırıp baktığım o en yabancı caddeler. Bana göre güzellikler içinde büyütülmüş insanlarda kaybetme kaygısı daha ağır basar ve benim hiç kaybetme kaygım olmadı. Usulca kendi halinde büyütülmüş yalnızlaştırılmış ve bir o kadar da yıpranmış bir çocuk düşünün her sene öğretmen babasının tahini çıkınca babasının elinden tutup şehir şehir gezen ve yanlarına aldıkları ufacık bir bavulun içine biraz kıyafet ve bir yığın umut sığdıran tek varlığının babası olduğunu sanan17 yaşındaki atlas. Siz hiç tek varlığınızı ufak esen bir poyraz rüzgarında havadaki uçağın yere çakılmasıyla kaybedip 70'li yaşlarındaki babanenize sığınmak zorunda kaldınız mı? Babasının ölümünden sonra eşyalarının içinden çıkan bir mektup bazı yalanlara ışık tutup acımasız ve zorlu engellere boyun eğen izbe bir kahvehanede kötü yollara sapan atlasın umut ışığı mı olacak, intikam ateşi mi?