ellerimi anlamıyorum ki bazen habersiz yollara düşüyorlar umuyorum ki bir deniz fersahı uyansınlar başka tereddütler başka ümitsizlikler içinden bilmezler hangi fikre takılıp beraber güldüğümü sanıyorlar - bırak öyle sansınlar gülüşümü bulamıyorum ki bazen içimde uyanık olsalarda garip fiiller adıma bastırılmış pullar değil küller uyuya kalmış başıboş trenimde makinistler bir deli imparator gibiyim tek kişilik yalnızlığımda bir kaya ki tunçtan - nasıl eritilir sebebini soramıyorum ki bazen kanatlarına güvercinler mi konmuş kapıda kış mı var yoksulluk mu kim bilir kim umursar bazı duygular beni unuttular ben neyi unutacağımı bilemiyorum ki bazen herşey bir tarafa gülüşünün sokağına nasıl gidilir bir hırkada benim için giysin yaz akşamları adresini öptüğün bir kağıda yaz masallara ait olsun sormuşlar ne oldum nerdeyim sormayın bırakın kime ne kadar borcum var kokunun sırrına nasıl erilir nasıl düşündüğümü unutuyorum ki bazen ip gibi çisil çisil alyuvarlarıma tutunmuş ak yıldızımsın ceplerimde taşırım her bahar yüzünü kim duyar sesini anlatmadığım hikayelerin o güzel bakışına ne söylenir çak kibriti yansın içimde kurumuş umutsuzluk ormanları sev damarlarımda yüzen akıl sır ermez meselelerimi tutup da yer yüzümün ellerinden bir garip dünyayım uzayında hiçkimselerin hep bir ıslıkla çarpışıp devirmişim yaz güneşlerimi sarhoş muyum yoksa başka bir sarhoşluğu bulmuş muyum lezzeti ezbersiz güzelliğine nasıl uçulur teninin mutfağına nasıl dokululur bak gözlerimin içine de sabah olsun bak aydınlık olsun böyle baktığın bir fotoğrafı ver yanımda dursun beni, hep o bırakmadığın kıyıda kendimi ararken bulursun ne kadar nasıl sevdiğimi hiç anlatamıyorum ki bazen