Gün Biter , Gülüşün Kalır Bende

Yaz mevsiminin habercisiydi mayıs ayı ve yine günlerden 1 mayıstı. Herkes meydanlardaydı. Olguda Eskişehirde üniversite öğrenimini sürdürmekteydi. Arkadaşlarıyla tuttuğu köhne sigara dumanından göz gözü görmeyen evinde gözlerini açmıştı 1 mayısa. Yukarıdan basık tavana takılmıştı gözleri badanası iyi olmayan yıkık dökük duvarları Denizin Yusufun posterleri ile doluydu odası kışları soğuktan uyunmayan bir hal alırdı. Ama neyse ki artık yaz gelmişti perdesi olmayan camdan güneş girdi içeri uyan bugün uyku değil mücadele günüdür der gibi vuruyodu yüzüne. Kalktı yatağından masanın üzerinden sigara pakedini kaptığı gibi bi sigara yaktı. Ve odasından çıktı arkadaşları hazırlanmıştı sende hazırlan dediler odasına geri döndü ve sigarasını her yeri yanık olmuş küllüğün içine bıraktı hemen giyinmişti sigarasından bi nefes daha aldı ve söndürdü. Yeşil parkasını giydi ve ceplerini kontrol etti herşey tamamdı. Bu sıcakta üzerindeki parka neydi ? Ama Olgunun devrimciliğine diyecek yoktu.