Ik lag weer in Luca zijn armen. Hij wreef een beetje over mijn rug en probeerde tegen me te praten. "Lucy, waarom heb je hem op school in elkaar geslagen?" vroeg hij. "Omdat hij iemand duwde." zei ik. Hij zuchtte en ik keek hem aan. "Sorry." zei ik zacht. "Nee, het maakt niet uit, laten we slapen, morgen is een drukke dag." zei hij en hij deed het licht uit.
~
Lucy en Luca zijn een tweeling. Ze leven dag en nacht samen. Enige verschil is dat Lucy vecht en Luca niet. Toen ze 10 waren werden hun ouders voor hun ogen in London vermoord, en voor hun veiligheid moesten ze naar Nederland. Komt er dan toch nog een verschil als iemand hun adopteert, of zal het hetzelfde zijn als bij alle andere huizen?
~
Hey iedereen! Dit is (bijna) hetzelfde verhaal als mijn vorige 2 boeken, alleen ik had een leuker idee voor hun verleden, dus ik besloot een nieuw boek te maken. Als je dus de verhaallijn kent, ja dat klopt, het komt voor in een ander boek, alleen heeft dit andere context.
"Serieus nick alweer?" Ik knik
"Dit kan echt niet meer, je moet dit niet accepteren" nog steeds starend naar tafel die naast ons staat. "Ik dacht gewoon..." na een kleine stilte kijk ik hem recht in zijn ogen aan en ga veder met mijn opmerking "dat hij was veranderd, na de vorige keer". Het blijft stil tussen ons, allebei niet wetend wat we moeten zeggen.