در بخش دوم مصاحبه اختصاصی مورنینگ استار با سخنگوی حزب کمونیست برمه، کنی کویل چگونگی تحلیل آنها از ریشههای درگیری بین نخبگان نظامی و «اتحادیه ملی برای دمکراسی» را جویا میشوداز سال ۱۹۶۲، زندگی سیاسی میانمار بطور مسقیم یا غیرمستقیم - چه از طريق دیکتاتوری آشکار و چه در یک ائتلاف ناآرام با «اتحادیه ملی برای دمکراسی، به رهبری آنگ سان سو چی - تحت سلطه رهبران نظامی بوده است.به گفته سخنگوی حزب کمونیست برمه، «درگیریها بین ارتش و اتحادیه ملی برای دموکراسی دیرپا است. دلیل اصلی این موضوع این است که خود ارتش در میان قدرتهای حاکم بر کشور به دارودستهای برای خود مبدل شده است و قصد ندارد با هیچ دولت غیرنظامی کنار بیاید، چه رسد به اینکه از آن تبعیت کند. این ذهنیتی است که ارتش از نی وین، نخستین دیکتاتور نظامی در تاریخ مدرن برمه، به ارث برده است.