Zagubiona Omega (II Cześć król Wilków)

Arte ma wrażenie, że żyje patrząc na świat przez różowe okulary. Jako Omega, był pewien, że rodzice chronią go przed wieloma sprawami i wiedział, że dużo rzeczy przed nim ukrywali. Jego charakter nie pozwalał mu wydobyć ich z nich, więc postanowił wszystkiego dowiedzieć na własną rękę.

Kim był mężczyzna, który odwiedzał matkę w każde urodziny Arte? Dlaczego matka ma swój pomnik?
Dlaczego ludzie dążą ją tak wielkim szacunkiem, skoro sama powtarza, że jest tylko zwykłą Omegą, a jedyne jej osiągnięcie to spojrzenie złemu ojcu w oczy? Dlaczego nie ma większej ilości dzieci? Dlaczego nie może? Co ukrywają przed nim księgi zamknięte na klucz, czy to odpowiedź na jego pytania? Z drugiej strony, jeżeli matka zrobiła coś bohaterskiego, dlaczego nie pisnęli słowem? Czy była kiedyś złym wilkiem? Zabijała, mordowała z zimną krwią, że nikt nie rozmawia z nim o przeszłości, która rozgrywała się po jego przyjściu na świat?

W dodatku, szukając odpowiedzi na nurtujące go pytania, pojawia się pewna upierdliwa Alfa, której nie potrafi znienawidzić. Los podesłał mu pod nos kogoś, przy kim nie umiał być twardy, a to może zaprowadzić do zguby.

Zagubiona Omega.

Tyle można powiedzieć o synu wielkiego Króla i Królowej.

Z jednej strony, dostał się do UA, szkoły do której chodzili jego rodzice, rozpoczyna licealne życie z mate na plecach, oraz tym przed czym chronili go rodziciele.

Jak potoczy się jego los? Uzyska odpowiedzi na zadane mu pytania, czy skończy przytłoczony tym wszystkim, nie będąc w stanie pozbierać myśli?