❝Zamanın içi örümcek ağlarıyla kaplıydı. Büyücü bir akrebin zehrinden, dondurulmuş şuuru, şafak sökerken yavaş yavaş kendine geliyordu. Zihninde bitmek tükenmek bilmeyen bir plak cızırtısı... Hiç bir melodi yok, zihninin köşeleri dramlarla dolu. Akan zaman içindeyse ruhu sarmaşıklarla dolu bir kafestedeydi. ❞
1 part