O kendi dünyasında yaşıyordu. Bense davetsiz bir misafir gibi kapıyı zorluyordum, mükemmel askerlerle donatılmış bir kaleyi tek kişiyle yıkmayı planlar gibi ümitsizce donatıyordum hayallerimi. Bir gün kapı kendiliğinden aralandı. kapak cr: yeolparkhyun
1 part