Kız; babasının kanlı,iğrenç geçmişinden kalan izlerle boğuşurken, onlardan kaçmak isterken,
Oğlan; babası gibi olmak isteyip,onla gurur duyuyor,onun izini sürüp onun peşinden gidiyordu.
Kızda, Oğlanda benliklerini bulmak için uğraşıyorlardı...
Yalnızlard ı...
Evet,belki yalnızlık paylaşılmazdı.
Ama Yalnızlığın ortak bir yön olmayacağını kimse söylememişti. Değil mi?
Ve kader... Belki ilk defa doğru bir şey yaptı o gün.
İki yalnızı bir araya getirdi.
Belki yalnış bir zamanda,yalnış bir ortamda.
Ama doğru insanlarla.