9 yıl oldu bu sessizliği içime çekmeyeli. Gözümü kapadığımda şatonun lacivert karanlığın içerisinde camlarından çıkan turuncu ışıkların gölgesini yüzümde hissetmeyeli. Uzakta bir yerlerden gelen meçhul uğultuları duymazdan gelip, gün batımına yakın şamarcı söğütün uykuya dalar gibi esnerken yapraklarının çıkardığı o hışırtıyla hafifçe ürpermeyeli. Görünmez bir el onu omuzlarından hafifçe iterken dizleri yerinden kıpırdamamakta ısrarcı gibiydi. İlk günkü kadar görkemli yapısıyla birbirlerine bakıyorlardı, Hogwarts ile. Sanki hiçbir şey değişmemişti. Elbette çok şey değişmişti...All Rights Reserved