ATEŞLER İÇİNDE

Annemin gözlerine baktım. Bom boş bir harabe vardı gözlerinde. Aynı benimkiler gibiydi. Tek farkımız o ölmüştü bense yaşıyordum. Bana biçtiği bu hayat gözlerimdeki harabelerdi. Herkesi ateşler içinde yakmıştı. Benide o ateşin içine atmaktan çekinmemişti.

Her şeyden habersiz ateşlerin içinde yanarken birileri elimden tuttu. Onların ellerinden tuttuğumda ya onları ateşlerin içine çekecektim ya da ateşlerden kurtulup yep yeni bir hayat kuracaktım.

Kim bilir belkide kül olup uçuşacak sonra bir denize konacaktım. Dalgalar beni yok ettiğindeyse artık deniz benim evim olacaktı...