За эхэлчихлээ... эцэс төгсгөлгүй шөнийн бодол... гуниг... тарчлаан... ганцаардал... харуусал... гомдол... шаналал...үзэн ядалт... энэ бүгд толгой дотор минь эргэлдэнэ... Цагийн зүүний чимээг ч үл сонсохуйц гүн төвлөрөл дунд бололдоо идэгдэнэ... аажим аажимаар улам гүн живнэ...бүхнийг орхих хүсэл төрнө... тэгээд дахиад л өнгөгүй нэгэн өглөөг угтана...утгагүй уйтгартай өдөр үргэлжилсээр...эцэст нь яаж эхэлсэн тэр цэгтээ буцаад л очно...