DOLUNAY EFSANESİ: LUNA

"Bir kaçan, bir kovalayan.
Bir ölüm, bir yaşam.
Bir karanlık, bir aydınlık.

İki eş, iki kardeş.
Üç gün, üç hüzün.
Tüm bunlar ne zaman bitecek Luna?"

Kutsal Ay Günü gelip çatmış ve insanların içindeki merak dalgası herkese yayılmıştı. Bir kazanan olacaktı, güç bir kişiyi seçecek ve halka 'senin liderin o' diyecekti.

Peki halk, seçilen kişiyi kabul edecek miydi?

~~~~~~~

"Eksik Pelike'nin, yetersiz kızı." dedi alay eden sesiyle. Acizliği beni gülümsetmişti.

"Yanılıyorsun." diye susturdum sevmediğim gülüşünü.

Kardeş kardeşe nasıl düşman olurdu, aklım almıyordu. Lakin bu krallık nefretimi körükleyen her yeni günle beni şaşırtacak daha büyük şeyler önüme sürerken, buna en büyük şaşkınlığım demek aptallık olurdu.

"Pelike'nin küçük, kışın habercisi sonbaharı." Evet, adım buydu. En azından kendim için bir isim seçebilseydim, düşünmeden babamın bana hitabını adım yapardım. "Güz çiçeği."