𝙼𝚄𝙷𝚃𝙴𝚂̧𝙴𝙼 𝙸̇𝙷𝚃𝙸̇𝙼𝙰𝙻'𝙸̇𝙼

Bana aşkın tanımını, birini seviyor olmanın nasıl bir duygu olduğunu sorsalar o karşıma çıkmamışken yalnızca gülerdim. Çünkü sevmenin ne demek olduğunu bilmiyordum. Hiç sevmemiştim, sevilmemiştim. Bu bir eksiklik miydi bilmiyordum. Fakat bildiğim ve emin olduğum bir şey vardı:

"Her şey anını bekler."

Yani sabırlı olmam gerektiğini, beklemek zorunda olduğumu biliyordum çünkü eninde sonunda biri beni mutlu edecekti; buna inanıyordum. Benim için "gerçek kişi" olacak olan kişiyi bulacağımı biliyordum. O kişi karşıma çıkana kadar defalarca kez hayâl kırıklığına uğratılmam, kalbimin birileri tarafından paramparça edilmesi gerektiğini de biliyordum. Çünkü eninde sonunda kalbim onarılacaktı. En azından böyle ümit ediyordum.

Karamsarlık ve önyargı düşüncenin en büyük hastalıklarıydı bana göre. Pozitif olmak ve mutlu olmaya çalışmak ise o kadar zor değildi. Ben hem çok mutlu olacak hem de çok üzülecektim. Zira gerçek hayat demek buydu. Gerçek mutluluğa ulaşabilmem adına karşıma çıkan her olayda yıkılmamam, dimdik durabilmem gerekiyordu.

Sözün kısası; çok sevdiğim yazar John Green'in kitabında geçen "muhteşem ihtimal"i bulabilmek uğruna yılmadan aramaya devam etmeliydim. Ta ki muhteşem ihtimalim karşıma çıkana dek.

(Not: Kitabın içinde +18 sahneler yer almaktadır. Rahatsız olacak olanlar lütfen okumasın.)

~ Bu isimle kullanılan ilk ve tek kitaptır.