kahverengi
  • Reads 77,998
  • Votes 6,047
  • Parts 35
  • Reads 77,998
  • Votes 6,047
  • Parts 35
Complete, First published Sep 23, 2021
Saate baktığımda ders çoktan bitmişti, Akel'e dışarı çıkacağımı söyleyip derslikten çıkmıştım. Fakültenin bahçesine çıkmadan önce kantine doğru yürüyüp bir kahve aldım ve ilerledim. O sırada  hahverengi başörtülü bir öğrenci kitabını düşürmüş ama farketmemişti. Kitabı diğer elime alarak koşmaya başladım ama elimdeki kahve dökülünce durmak zorunda kalmış ve kahverengi başörtülü kızı gözden kaçırmıştım. 

Elimdeki kahve bardağını kenara bırakıp kitaba dikkatlice baktım. Bu Mehmet Rauf'un "EYLÜL" kitabıydı. Bu kitabı defalarca kez okumuştum, en sevdiğim eserlerden biriydi. Etrafıma tekrardan baktıktan sonra elimdeki kitapla dışarı çıktım ve bir banka oturup kitabın rastgele bir sayfasını açıp okumaya başladım. 

"Lâkin nasıl yaşıyorlar ya Rabbim
Sevmeden, sevilmeden nasıl yaşanıyor?"

Cümleyi bir kaç defa okuyup üstüne düşünmeye başlamıştım. Sayfaları çevirirken içinden kurumuş kahverengi bir sonbahar yaprağı çıkmıştı. Kurumuş kahverengi yaprağı biraz inceleyip tekrardan aynı yerine koyup kitabın kapağını kapattım. 

Acaba o kahverengi başörtülü kız bu kitabı okuduğunda neler hissetmiş ve düşünmüştü? Bunları sormam için önce onu bulmam gerekiyordu ama nasıl? Üniversitenin binasında gözlerimi gezdirip gülümseyerek başımı sağa sola salladım. Sanırım bu biraz zor olacaktı.

.
.
All Rights Reserved
Sign up to add kahverengi to your library and receive updates
or
#3sonbahar
Content Guidelines
You may also like
Yıldızların sahibi  by estrelax
59 parts Complete
"Ne bu tavırlar?Annem misin,Babam mısın,Kardeşim misin Sevgilim misin?Anlamıyorum seni?Gerçekten aklım almıyor.Dengesizsin!Neden böyle yapıyorsun?" Başını yerden kaldırıp bana baktı ve üstüme doğru yürümeye başladı.Ne yapıcağımı bilmeden arkaya doğru bir kaç adım attım ama adımlarım sırtımın duvar ile buluşmasıyla durdu. Gözlerimi yere diktiğimde bana iyice yanaşıp nazikçe çenemi kavradı ve yerdeki bakışlarımın ela gözleriyle buluşmasını sağladı. Derin bir nefes aldım.Kalbim göğüs kafesimi kırmak üzereydi ve eminim ki kalp atışlarımı duyabiliyordu. Çenemdeki eli yavaşça yanağıma kayıp okşamaya başladığında elimde olmadan gözlerimi kapadım ve tuttuğum nefesi burnumdan verdim. Gözlerimi tekrar açıp onunkilerine diktim.Ela hareleri tüm yüzümde gezinirken zorlukla ağzımı açıp "S-soruma hala cevap alamadım.Ne bu tavırların?Sen kimsin de bana böyle davranıyorsun?" Yanağımı okşaması,tüm yüzümü gözleri ile taraması dikkatimi dağıtıyordu. "Sana böyle davrana bilmek için illa kendimi bir kişiliğe sokmam gerekiyorsa,o zaman ben artık senin Sevgilinim...Yıldızların sahibi." dediği son şeyle yerde gezinen gözlerimi ışık hızında ona çevirdim "Ne?" Elini yüzümden çekip hızla yanımdan ayrıldı.Şok içinde arkasından baktım "Sen..sen benim Yıldızların sahibi olduğumu nerden biliyorsun?" kıkırdadı ve bana doğru döndü.Aramızdaki mesafeyi kapatıp saçımdan bir kaç tutamını kulağımın arkasına sıkıştırarak kulağıma yaklaştı. "Çünkü ben yıldızlarla yaşayan Deliyim." tekrar kıkırdadı ve aklıma kazınmış olan o cümleyi fısıldadı kulağıma "Ay geceyi aydınlatmayı bırakana kadar,seni seveceğim."
Aynı Evin Yabancıları by thelegitflower
6 parts Ongoing
Bu roman, birnirine aşık olarak evlenen fakat zamanla evlilikleri sarsıntıya uğrayan yirmili yaşlarda bir çifti anlatıyor.Genç kız çok sevdiği eşi tarafından sevgisizliğe ve ilgisizliğe maruz kalır.Eşinin bu hallerine anlam veremez hatta onu artık sevmediğini düşünür çünkü ikiside birbirini tanımayan aynı evin yabancıları olmuşlardır.Genç kız, içine düştüğü yalnızlık kuyusunda çırpınıp durur.Eşiyle bu durumu konuşmaya çalışır fakat eşi kendini işine o kadar odaklamıştır ki genç kızla aralarına koyduğu uçurumu farketmez.Genç kızın yalnızlığını bastırdığı tek yer kendine ait olan çiçek serasıdır.Bitkilerini asla ihmal etmez ve gününü serasında geçirir. "Yükledin tüm yalnızlığı omuzlarıma!Bu dört duvar arasında bir başıma yalnız bıraktın beni.Sen hiç gözlerinin bana nasıl bu kadar yabancı baktığını gördün mü?Görsen dayanamazdın zaten çünkü ben sana hiç öyle bakmadım, tüm sevgimle baktım gözünün içine.Benim annem de babam da sendin, senden başkasını aile bilmedim ben!Biliyor musun bence biz iki evli insan değiliz, biz aynı evin yabancılarıyız." Genç adam tiryakisi olduğu gözlere baktı, ilk günki gibi güzeldi eşinin gözleri.Yaptığı yanlışın farkındaydı.Oysa her şeyi eşini korumak için yapmıştı kendince fakat onu yanında tutamamıştı.Eşi elinde valiziyle evi terk ediyordu.Bu evliliği kurtarabilecek miydi?
SINIR |Tamamlandı| by __Katre__
75 parts Complete
Az önce Eylül'ün tuttuğu boşta kalan elini yeşil kalın askeri kemerinin üzerine koyup lafa girdi. " Gel ben sana espriyi göstereyim."dedi. Elini kemerinin üzerinden çekip göğsünün üzerinde yazan yazıyı işaret etti. " Bak bakalım burada ne yazıyor?"dedi sesindeki alaycı tınıyla. " Arslan."dedi karşısındaki adam kısık çıkan sesiyle. Ardından Eylül'ün yaka kartını gösterdi Toprak parmak ucuyla. "Peki burada ne yazıyor." "Eylül Arslan." "Aynen öyle." dedi Toprak başını aşağı yukarı sallayarak. Ardından elini kaldırıp yüzüğünü gösterdi. " Bu."dedi sorgulayan sesiyle. " Yüzük." Eylül'ün elini tutup kaldırdı. " Bu."dedi tekrar. Aynı cevabı aldığında ellerini indirip birbirine kenetledi. Ve tekrar kaldırıp herkesin gözüne sokarcasına konuştu. " Birleştir bakalım ne çıkacak ortaya."dedi. Ardından masaya göz gezdirip karşısındaki adama dikti bakışlarını. Birkaç saniye cevap vermesini bekleyip adamın omzundaki elini sıktı. " Evlisiniz."dedi adam fısıltıdan farksız sesiyle. " Doğru cevap." dedi Toprak alayla. Adamın omzundaki elini çekip yüzünü Eylül'e çevirdi. Birkaç saniyeliğine yumuşayan bakışlarını tekrar buza çevirip masaya döndü. Birbirlerine kenetlenmiş ellerini gösterip: " Duyduğunuz gibi biz evliyiz. Daha öncesinde bilmiyordunuz çünkü bilmenize gerek yoktu. Şimdi öğrendiğinize göre herkese afiyet olsun." dedi. Masadan yükselen hayret nidalarını umursamazken masadaki yerine ilerledi. Eylül'ün elini bırakmadan yanındaki sandalyeyi çekip:" Geç güzelim." dedi. Yanlarındaki birkaç kişi duydukları ile küçük çaplı bir şok yaşarken onların gözü sadece birbirleri üzerinde idi.
You may also like
Slide 1 of 10
ASKER  cover
Yıldızların sahibi  cover
Aynı Evin Yabancıları cover
SOĞUK SEMT    cover
Bordonun Aşkı cover
Gece Kuşu "ROBİN" -TAMAMLANDI- cover
BABA OLMAK +18 (DÜZENLENİYOR) cover
GÜLCE cover
SINIR |Tamamlandı| cover
Kumru cover

ASKER

22 parts Complete

Diğer hastalarımı kontrol edip abim yanına aşağı indim. Beraber çardağa oturup çayımızı yudumluyorduk. " Gördün mü?" " Evet" " Konuştun mu?" dediğinde derince yutkundum bakışlarımı çekerken. " Sana daha önce de söyledim yok öyle biri." " Seviyor seni." " Seven insan kırıp gitmez." dediğimde haklı olduğumu biliyordu her zaman. " Seven insan mecbursa bırakır." " Şu konuyu konuşmayalım" " Hâlâ affetmedin değil mi? Dönmesine rağmen?" dediğinde abim bugün yine beni anlamıştı. " Dönse bile affetmem." " Dönse affetmem diyorsun da adı geçince gözlerin doluyor be çocuk..." diyen abim ile dolu olan gözlerimi kırpıştırdım.