Etraf çok sessiz. Sadece dışarıdaki yalnızlığı kalabalıklaştıran bir yağmur var. Biraz açıksam da biraz ağrım olsa da beni benden alan bir gün var karşımda. Ufuk’u görebildiğim kadar uzaklıkta, menzilimin tam ortasında bir balıkçı. Sadece bir tek o varmış gibi yeryüzünde. Cesareti ve teknesi, kendisi kadar cesur gözüküyor bu hava şartlarında. İçinden geldiği gibi bir günde belki de. Tam da bu notların arasında git gide kayboluyor balıkçı, ufukta yüzen teknesi ile ıslanmıyormuşçasına yağan yağmurun üstüne örterekten…