<<Θα προστατεύουμε την οικογένεια για πάντα, ότι κι αν συμβεί>>, ψιθύρισε τρυφερά στο αυτί και η αγκαλιά που την έκανε, ισοδυναμούσε με όλες εκείνες που είχε στερηθεί τόσα χρόνια.
Έμεινε ακίνητη για την απόλαυση... Όχι μόνο την αγκαλιά, αλλά και την στιγμή. Μακάρι να διαρκούσε για πάντα. Μακάρι όλα να ήταν διαφορετικά... Γιατί τότε και εκείνη, δεν θα χρειαζόταν να μπει σε αυτό το δίλημμα... Τι θα επέλεγε άραγε; Το όμορφο ψέμα, που της έδωσε ηρεμία; Ή την σκληρή αλήθεια, που θα έφερνε σε όλους την λύτρωση;