buz adam

günlerden bir gün , evet günlerden bir gün'dü yağmur ansızın aklıma düştü;
ah be kadın anılarıma kazılan ne güzel bir gülüştü,sen gülünce martılar bile rüküştü...

niyeydi beni sevmek ne vardı durduk yerede sevecek ,ben sende gülüşünü sevdim; kalbini , merhametini ellerimi ısıtan ellerini sevdim..

keşke;lanet keşkelerle avunuyoruz çoğu zaman biz insanlar;yinde keşke beni sevmeseydin aşk diye ,gitmeseydim senden gitmeseydik bizden,ben ve sen biz olamazdık ,dostluktan öteye koşamazdık ,kaçtım senden kaçtım kendimden,seni ben gibi umarsız bir şaire bırakamazdım,kendimi biliyordum sıkılıp kaçardım ,yine keşke ve yine keşke diyorum lanet keşkelerden,keşke sevmeseydin beni ,kaybetmeseydik birbirimizi.....yağmur'a dostça sevgilerle...

ve yine beynimde bir alkol hasreti dönüp durdu gün boyunca kafamda ,tamam dedim sevgili sağ ve sol beyin lobum

işte gidiyoruz motoru çalıştırıp koyuldum yola;umudunu yitirmiş cafe'nin kuru kalabalığı arasındaki yalnızlığa, boş masa bulup oturdum.....