"Gündüzleri hiç sevmedim ben. Sanki tüm o acıları gözüme sokarcasına parlayan kendi yıldızımız, güvenli sığınağımdan, karanlığımdan yoksun bırakırdı beni. Oysa gecenin karanlığında milyonlarcası vardı o yıldızların... Milyonlarca umut ışığı... Karşında durup gözlerinin içine baktığımda, işte o karanlığı gördüm. İçinde milyonlarca umudun parladığı o karanlığı... Sen o an hafifçe gülümsedin. Ve yıldızların sayısı arttı!"All Rights Reserved