Story cover for GÖĞÜS KAFESİ YANGINI by velevkirenksiz
GÖĞÜS KAFESİ YANGINI
  • WpView
    Reads 400,589
  • WpVote
    Votes 26,334
  • WpPart
    Parts 28
  • WpView
    Reads 400,589
  • WpVote
    Votes 26,334
  • WpPart
    Parts 28
Complete, First published Sep 29, 2021
Mature
Her gün aynı yalandan ibaret.

Gidilen yollar, adımları kesen durak. Kimine ev, kiminin ruhunu sıkıştıran lanetli kale. Büyük şehirdi İstanbul... Uzun yolları, dar sokakları vardı. Hiç bitmez sansan da adımların nerede duracağını bilirdi. Dün suratını unutmaya başladığın karşına çıktığında anlardın büyük şehir olmadığını. Güzel kahkahalar, gizli ağlamalar sığdırırdı şehir. Saklambaç oynansa bulunurdun öylesine. Bir yer vardı, şehirden ayrı bir yer... Kocaman kale gibi bir ev. O eve gireni bulamazdın işte. Yatağın altına kafasını uzatan olmazdı, dışarıda fırtına kopsa çocuğun kafesinde ki depremleri sobeleyemezdi kimse.

Acı vericiydi, çok yakardı. Parçalardı ama bilirdin bunu kimse görmeyecekti. Kalkardın, uyurdun , uyanırdın ve sabah gün ışığı gece ki karanlıkla alay edercesine ışıldardı.

Alışırdın, düzenbaz düzene.

Yalan söyledim.
All Rights Reserved
Sign up to add GÖĞÜS KAFESİ YANGINI to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
SIRLAR ÇEMBERİ cover
KIRMIZI MASKE cover
Şirket Oyunları (CEO Serisi I) cover
VຊON | ÖLÜ RUHLAR  cover
GEZEGEN  [Tamamlandı] cover
ÇİÇEK KIZ - GERÇEK AİLEM cover
KANLI AŞK//TEXTİNG cover
KURALSIZ | KİTAP OLDU cover
GELİNİN KIZ KARDEŞİ|TEXTİNG cover
KARMAŞIK AĞLAR cover

SIRLAR ÇEMBERİ

14 parts Ongoing Mature

Savaşın içinde doğanlar ömür boyu savaşla büyür, derdi büyüklerim. Kendi savaşıyla. Patlayan silahlar duydu kulaklarım. Ağlayan gözler ve kanayan bedenler gördü gözlerim. Kötülüklerin içinde kalmış bir çocuktum. Katillerin elinden yiyen, zincirlerden ip yapıp zıplayan, kurşunları taş zannedip sek sek oynayan küçücük bir çocuk. Geçmişimi çaldılar, bir geleceğimse; hiç olmadı. Büyüdüm,intikam almak için... Ben hep tetiği çeken oldum. Masumiyetini kaybetmeyenlere dokunmadım ama suçu olana hiç acımadım. Öldürdüm ve gömdüm. Gerek demirlerin arasına, gerek kara toprağa. Ve kötüyü öldürmek hiçbir zaman canilik olmadı. Oysa öldürmenin canilik olduğunu herkes konuşurdu ama hakedenlerin masumlarda bıraktığı yaraları kimse görmezdi. Ben VİRA SALVAZ. Elleri kandan görünmeyen, ölü bedenlerin tek sebebi. Ve benim zincirlerim, henüz daha asıl hakeden bedenlere dolanmadı.