•● KEHRİBAR ATEŞİ ●•

Her şey değişir, ama hiçbir şey yok olmaz.

Canım acıyordu,ruhum çığlık çığlığa bağırıyordu.Biraz daha öldüğümü hissettim usul usul ve yavaşça yok oluyordum.Hak etmişmiydim tüm bunları?
Hayır etmemiştim, kimse böyle öldürülmeyi hak etmezdi.

"Nasıl yaptın bunu bana,değdimi?"

Duygusuz gözlerle bana bakıyordu.Karşımdaki bu adamı tanıyamıyordum artık,kimdi bu?

"Zor olmadı.Sevgiye aç olan ruhun işimi kolaylaştırdı"

"Mutlu olmalısın o halde,çünkü sevgiye aç olan ruhum artık acıyla besleniyor"

Arkamı döndüm onun gözleri zehirdi artık bana.
Tekrar fısıldadı o ses zihnimin içinde;Her güzel şey biraz zehirdir.
Gözleri gibi zehir akıtan dili susmadı.

"Değdimi diye sormuştun ya, sonuna kadar değdi hemde"

Son kez kanadı ruhum,son kez çarptı kalbim.Son defa baktım gözlerine.
Canımı saran sevdası şimdi yakıyordu beni en derinden.
Kapattım gözlerimi,ilk yanışım değildi bu ama biliyordum son yanışım olucaktı.

Araladım her şeyin son olduğunu bilerek dudaklarımı.

"Değsin,değsin ki boşuna yanmış olmayayım.Değsin ki boşuna yakmış olma beni kehribarlarının ateşinde,çünkü artık sen okyanus olsanda,ben gelip söndürmem kalbimi sende"

KİTAP TÜM HAKLARIYLA ŞAHSIMA AİTTİR. ÇALINMASI,KOPYALANMASI VEYA ESİNLENİLMESİ DAHİLİNDE GEREKEN YAPILICAKTIR.LÜTFEN KENDİ EMEĞİNİZ OLMAYANA EL UZATMAYINIZ!