No Mercy

En ufak adımları bile sokak da uğultuya neden olan adamlar bir kez daha göz önüne çıkmışlardı.
Özgüven patlamalarıyla hiddetlerinden hiç bir ödün vermiyorlardı. Adeta alçakta
gezen kartallar gibiydiler her biride.

Ama kim tahmin ederdi ki her kartal bir gün av olur.

Onlarda öyleydi.
Bilemediler onları neyin, neylerin beklediğini.

Bulamadılar asıl benliklerini.
Acılar sardı belki de dört bir yanlarını ama pes de etmedi onlar.

Sevgileri daimiydi,
Tıpkı acıları gibi…

Kimisi aşk istedi, kimisi intikam, kimisi ise imkansızı istedi.
Tutkuyla attı yürekleri,
Sevdayla durdu.
Bilemedi onalar, sonlarını kendilerinin yazdığını.

Karaladılar temiz sayfaları, buruşturdular,
Bir kıyıya attılar onlar umutlarını.

Ve şimdi son kum tanesi de düştüğünde,
Onları kim sarar ki?

☺ D.D.Bethy
☺Kendini seven yazarınızdan sevgilerle...