Ποίηση του ανεξερεύνητου εγώ μου.

Δεν κατατάσσομαι ποιηταί εγώ, είμαι ενα ανεπιτήδευτο σκουπίδι που στα κρυφά γράφει και μιλάει στα φαντασματα.
//Αφιερωμένο σε όσους γράφουν, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό //
Συλλογίζομαι τον πόνο σα και τον καταλαβαίνω,
πονά να γράφεις, ομως ο άγνωστος αναγνώστης είτε θα ταυτιστεί με σένα γιατί πιθανόν να μιλάς για τον έρωτα του, τα λουλούδια του, τον πόνο της ζωης του είτε θα σε κακολογήσει γιατί ποτε δεν αισθάνθηκε ένα από τα βασικότερα συναισθήματα, την ενσυναισθηση.
Κρίμα αναγνώστη,
εκείνος μάτωσε για να τον πεις μέτριο.