AY IŞIĞI KUYUSU
  • Reads 1,106
  • Votes 37
  • Parts 2
  • Reads 1,106
  • Votes 37
  • Parts 2
Ongoing, First published Oct 07, 2021
Kamer henüz bir lise öğrencisiyken en yakın arkadaşını zamansız bir şekilde kaybetmiş ve derinden sarsılmıştır. Çınar'ın intiharının üzerinden bir yıl geçmesine rağmen yaşadığı acıyı kaldırmakta zorlanıyorken mantığına oturmayan gerçeklerin peşine düşmeye karar verir.

Ancak gideceği tüm yollar, en başından beri suçladığı tek kişiden geçmektedir. Kamer'in seçeceği zor yolların başında yer alan Sıraç, Kamer'in öğrenmeyi delicesine istediği cevapları onunla paylaşmak konusunda ne kadar ketum olursa olsun bir noktada bunu engelleyemez.

Kamer'in kendisiyle girdiği savaş elde etmeye başladığı gerçeklerle hatsafhaya ulaştığında artık daha keskin bir yol ayrımına da sahiptir. 

"Hiçbir sır, sonsuza kadar saklı kalmazdı. Mezara gittiği düşünülenler bile..."
All Rights Reserved
Sign up to add AY IŞIĞI KUYUSU to your library and receive updates
or
#105yeniyetişkin
Content Guidelines
You may also like
YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6
55 parts Ongoing
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
KADER BAĞLAYINCA by majdafan
57 parts Complete
Drako Stone... Londra'daki çoğu kadın onu anlatmak için sadece "Stone" (taş) derdi. Ve bu; başkalarının, iyi ya da kötü, hakkında ne düşündüğünü zerre kadar umursamayan Drako'yu hiç gururlandırmazdı. Her türlü sorumluluktan uzak yaşayan bu adamın hayattan tek bir beklentisi vardı: Eğlence!... Daha çok eğlence!... Hep eğlence!... Otuz yedi yaşına kadar eğlenme konusunda ne kadar başarılı olduğuna tüm Londra şahitti. Ne var ki beklenmedik bir miras ve o mirasla gelen beklenmedik bir unvan, yaşamını tepetaklak edecekti. Yetmezmiş gibi üzerine yaptığı evlilik, tüm yaşamını kökünden değiştirecekti. Oysa Drako, değişmeme konusunda kararlıydı. Leydi Caroline Hall, hayatı boyunca bir kontun kızı olmanın sorumluluğunu üzerinde hissederek özgür kişiliğine ket vurmuştu. Evlilik, planları arasında hiç yoktu ve yirmi iki yaşında artık "evde kalmış" damgası yemek üzere olmasını şükranla karşılıyordu. Ne var ki evlendi, hem de hayatta evlenmek isteyebileceği en son adamla. Çünkü Drako Stone, her anlamda Caroline'ın kaçmak istediği koca tipini temsil ediyordu: Karısını eve hapsedip kendi her türlü özgürlük peşinde koşacaktı. Fakat Caroline'ın buna izin vermeye hiç niyeti yoktu. Birbirinden dağlar kadar farklı iki karakterin arasında olması düşünülebilecek en son şey, onların birbirine aşık olmasıydı. Ama kader bazen insanı sımsıkı bağlarla bağlardı.
You may also like
Slide 1 of 10
Ceza |İtalyan Adamlar Serisi 2| cover
Karanlığın Gölgesi cover
TERAZİ  (Tamamlandı) cover
İPTİLA +18 cover
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
BAHAR (BERDEL&MAFYA)  cover
SENFONİ cover
DADDY /yarı texting cover
KADER BAĞLAYINCA cover
STAJYER cover

Ceza |İtalyan Adamlar Serisi 2|

24 parts Complete

|Yetişkin içeriklidir.| Gök öyle bir gürledi ki sanki gökyüzü delinmişti. Şimşek öyle bir çakmıştı ki ortalık bir anda aydınlanmıştı. Genç kadın derin bir nefes aldı ve üzerine çarpan yağmur damlalarına şükretti, şükretti çünkü bedeninde ki bütün kanı sıyırıp almıştı. Peki ya koku? Ellerindeki kan kokusunu hangi yağmur alıp götürecekti? Bu gece öyle bir geceydi ki bütün kalpleri titretmişti. Öyle günahkâr öyle acımasızlıkla doluydu ki bu gece yüzyıllar geçse bile unutulmayacaktı. Bir gece ne kadar korkunç olabilirdi ki? Bir aşk nasıl kana boyanabilirdi? Nasıl bir çukura batabilirdi? Derin bir nefes aldı genç kadın ardından da fısıldadı. "ellerimdeki kanın kokusunu alabiliyorum." Bu öyle bir fısıldamaydı ki gök yeniden gürlemiş ve şimşeği biraz ilerisine düşürmüştü. Çünkü bu gece çok ama çok lanetli bir geceydi.