Elfs and Dwarfs
  • Reads 14,359
  • Votes 1,169
  • Parts 33
  • Reads 14,359
  • Votes 1,169
  • Parts 33
Complete, First published Dec 20, 2014
Een geheimzinnig meisje sprong lenig van boom naar boom, als je langs liep zag je door de bomen heen rode flitsen van haar haar, maar nog niemand had haar ooit ontdekt. al tien jaar lang leefde ze op het eten wat ze gevangen had, soms at ze dagen niks omdat alle dieren in hun hol bleven of zich schuil hielden tussen de dikke bladeren van het reusachtige oerwoud waar ze in leefde, nooit is er iemand levend uitgekomen, of ze waren hopeloos verdwaald of ze waren al gestorven door de vele gevaren in het oerwoud. Maar voor dit meisje is het anders, zij woont hier in het oerwoud, het is haar thuis...

© alle rechten voorbehouden
All Rights Reserved
Sign up to add Elfs and Dwarfs to your library and receive updates
or
#56unicorn
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Unexpectedly [Voltooid] cover
Het Kleurloze Kasteel cover
hide who I am ( dutch) cover
Zorgen Om Niks....Toch?? // Mabbie  cover
1. De Dievenliga (Volgt op 'Het Kleurloze Kasteel) cover
Blackbeard's Legacy  {1} cover
He's the Angel, I'm the Demon ✔ || #Netties2017 cover
It All Changed (dutch) cover
jeugdzorg // bankzitters  cover
Captured by a vampireprince (compleet) cover

Unexpectedly [Voltooid]

67 parts Complete

Het leven van Elise (15) staat op zijn kop als haar ouders besluiten om te verhuizen naar het afgelegen Lakefield, aan de rand van het bos. Elise ziet het niet zitten, ze heeft haar hele leven in de stad geleefd en moet al haar vrienden achterlaten. Maar eenmaal in Lakefield is het bos minder erg dan ze had gedacht. Wanneer Elise vreemde dingen begint te zien gaat ze midden in de nacht op onderzoek uit. Ze komt terecht in een wereld die anders is dan alles dat ze kent. ~Ik kan niet anders dan de zwevende lichtjes volgen. Ze bewegen steeds sneller. Na een tijdje ren ik door het bos achter de lichtjes aan die vrolijk op en neer dansen. Het interesseert me niet meer waar ik heen ga en ik heb het niet eens door als ik het meertje passeer. Ik blijf maar rennen achter de lichtjes aan, ze blijven sneller gaan. Ik kan ze bijna niet meer bijhouden, tot we opeens op een open plek zijn. De lichtjes stoppen abrupt met bewegen, maar beginnen dan om me heen te draaien. Ik wordt er duizelig van. Toch zijn de lichtjes prachtig, ik kan mijn ogen er niet van af houden. Ik volg ze, draai met ze mee, ik spring achter ze aan. Tot ze allemaal doven en ik plotseling plompverloren op de open plek sta in het maanlicht, zonder een flauw benul waar ik ben. Ik merk dat ik het koud heb, ik ril en krimp ineen als ik zie hoe donker het eigenlijk is. Dan hoor ik opeens een stem achter me. "Hallo, prinses." Hoogste ranking: #1 fantasy