Yere damlayan koyu sıvılar tüm zemini arsızca boyuyordu. Burnuma dolan metalik keskin kan kokusu ile yüzümü buruştururken neler olduğunu kavrayabilmem ile titremeye başlayan bedenim aynı şekilde titrek adımlarla geriye gidiyor.
Adeta buz kesildim. Ayağa kalkmaya vakit bulamadığım için geri geri itiyorum kendimi. Çığlıklarım koridorda yankılanıyor, tüm herkesin dikkatini çekiyordu. Merak edip bakmak isteyenler geldiğinde yeni çığlıklar ekleniyordu.
Tüm çığlıklar, bağırışlar artık boğuk geliyordu. Net değildi...hiçbir şey net değildi.