Her cümlenin sonu noktayla
biterdi. Fakat onun hayatını anlatan cümle noktayla başlamıştı.
Kader, bazıları için kaçınılmazdır. Bazıları
kendi seçimlerini yapmakta özgür değildir. Bazıları için hayat düzenlemeleri
kendisi yapar. Bazılarının omuzları doğuştan yüklüdür.
Hyunseung, eğer bir
seçimi olsaydı hiç doğmamayı dilerdi.
Kargaşa, hasret,
acı onun hayatının özetiydi. Korunması gereken hayatlar, aileler, umutlar,
sevgiler vardı. Sadece sıradan olmak isterdi, olanları uzaktan seyreden biri ya
da olanlardan alakası olmayan biri. Hyunseung, hiçbir zaman güç istememişti o
sadece mutluluk istemişti. Sahip olacağı bir aile sadık dostlar anne ve
babasını istemişti. Ya da bir yıldız olup geceleri onlara parlamayı istemişti.
Ama bu acınası hayattan
onu kurtacak bir kişi vardı, onun kişiliğinin tam tersine hayat dolu, tüm
olumsuzluklara rağmen gülümseyen dans kraliçesi.
Eğlence amaçlı yazdığım bir Gerçek Ailem kurgusudur.
...
"Baysoy değilim." Dedi. Ardından
"Tekrar et!" Diye bağırdı her zaman ki gibi.
"Baysoy değilim." Dedim sakince, artık alışmıştım.
"Yeniden!" Diye bağırdı bu sefer.
"Ben Baysoy değilim!"
YENİDEN
𝕋𝕖𝕜𝕣𝕒𝕣 𝔼𝕥