Dedektif Beyaz

Islak zeminde yürürken insanlar etrafta koşuşturuyordu. Bir yandan onları inceliyordum. İşte bizim görevimiz insanları korumaktı.

Ama içlerinden bilmedikleri kanun kaçakları herkesin yakalamaya cürret edemeyeceği kişileri TGEK'den olaylar gizlice hallederdi. Çeşitli meslek gruplarına dağılmıştık.

Şuan ne kadar sinirli olsam da bu düşünceler ile kafamı dağıtıyordum işte. Bir kafeye girip bir fincan kahve istedim. Uzun zamandır bu işlerin içindeydim.

Ben dedektiftim. Ama gizli bir dedektif. Herkes bunu bilmezdi. Görünürde sıradan bir polistim TGEK'lundan olan herkes görünürde bir meslek edinirdi. Ama işin perde arkası farklıydı. Kimse farketmeden işimizi hallederdik şuan camdan baktığım insanların bizim varlığımızdan haberleri bile yoktu.

Yanlızca güçlü kişilerin haberdar olduğu Türkiye Gizli Emniyet Kurumu
Diğer ülkelerdeki çeşitli ajan kuruluşları ile de iletişim içerisindeydi. Bazı durumlarda bağlantı kurmamız gerekebiliyordu.

Beni suçlular iyi tanırdı. Dedektif Beyaz işte namım buydu. Gülümsedim. Sıcak kahvemin dumanı tüterken tüm sinirim uçup gitmişti bile. Umarım hasta olmazdım. Biraz içerek yağmuru izlemeye koyuldum.

Kahvemden bir damla daha alırken telefonumun sesi kulaklarımı doldurdu.

Arayan numaraya baktığım da ise dudaklarım kıvrıldı. Asıl araması gereken arama buydu.

Bilinmeyen numarayı açtım.

"Dedektif Beyaz yeni bir dava var. Bu görev senin bekleniyorsun"

"Ay görevi kabul etti. Orada olacağım"

Kod adım Aydı. Anlamı ise benim için özeldi. Neyse bu çok önemli değil bunu da sonra anlatırdım.

Telefonu kapattım. Masaya bir miktar para koyup deri ceketimi tekrar giydim. Yağmurlu bile olsa taktığım siyah güneş gözlüklerini taktım. Kızıl saçlarımı topladım.

Ben dedektif Almira Beyaz göreve hazır ve nazırdım.