"ondan hoşlanıyorsun değil mi?" bir anda sorduğum soruyla afalladı, konumuzla çok alakasızdı "ne?" dedi. "hoşlanmıyor musun?" yüzümde çarpık bir gülümsemeyle sorduğum soru aslında hiç umrumda değilmiş gibi davranmak çok zordu. çünkü daha cevabını duymadan yere çöküp ağlamak istiyordum. ama yine de istifimi bozmadım. yaslandığı duvardan doğrulup bana doğru büyük bir adım attı. aramızda sadece birkaç santim vardı. nefesimi tuttum. yüzümdeki gülümseme yavaşça silinip onun yüzünde yer edinirken "hoşlandığım kişi.." wattpad'deki ilk SuSeo kurgusu
1 part