Karanlığın ardında gizlenen sırlar...Acıdan beslenip benliğini arayan bir kadın... Ve hayatta tek başına kalmanın mücadelesini sürdüren bir adam.Yalnızlık hiç bu kadar koyu hiç bu kadar soğuk olmamıştı.O bu oyunu tek başına oynamak zorundaydı...hem kime dokunsa başına bir şey geliyordu...bu yüzden kendine zarar vermeyi başkalarına zarar vermenin üstünde tutmak zorundaydı...güven artık onun için beş harften ibaret paçavradan farksızdı... "Anlamıyor musun?Ben siyahım..Dokunma bana..Bulaşmasın karanlığım sana...ve hatta bağır çağır yüzüme vur akıt içindeki tüm zehri akıt susma...Akıt ki tüm kötülükler anlam bulsun karanlığımda..."