"ای در غم بیهوده رو كم تركوا برخوان وی حرص تو افزوده رو كم تركوا برخوان از اسپك و از زینك پربادك و پركینك وز غصه بیالوده رو كم تركوا برخوان در روده و سرگینی باد هوس و كینی ای غافل آلوده رو كم تركوا برخوان ای شیخ پر از دعوی وی صورت بیمعنی نابوده و بنموده رو كم تركوا برخوان منگر كه شه و میری بنگر كه همیمیری در زیر یكی توده رو كم تركوا برخوان آن نازك و آن مشتك آن ما و من زشتك پوسیده و فرسوده رو كم تركوا برخوان"