- Reads 166
- Votes 12
- Parts 2
Ongoing, First published Dec 22, 2014
"Głębia smutku" W duszy tak wielkie rozdarcie, przeraźliwie krzyczy serce Pragnie zwykłego spokoju, naprawdę nie chce nic więcej Gubię się w tej układance, jaką życie jest na ziemi Obok żalu tylko smutek, nie ma słońca - milion cieni Chciałbym zniszczyć te wspomnienia, i zapomnieć o przeszłości Zabrać w podróż zapomnienia, wszystkie troski, łzy i złości Lecz realia tego świata, na to mi nie pozwalają Bo gdy przyjdzie znowu szczęście, to gdzieś za mną smutki gnają Wszystko mija, marny żywot, i odchodzi w zapomnienie Tylko przeszłość w moim sercu, powoduje wciąż cierpienie Taki balans wewnątrz tworzy, równoważnie szczęścia z bólem Jednak u mnie szczęście wyżej, nie wiem czego - strach jest królem Ciąg wydarzeń, setki twarzy, a serce pamięta jedną Uczucia jak żywe kwiaty - zapomniane szybko więdną W bólu, smutku, łez milionach, tonie okręt mojej duszy Który ciągle się rozbija, wewnątrz uczucia me kruszy Płynę dalej, choć powoli, obawiam się, że zatonę Czas wciąż biegnie, lecz wiem swoje, to co ważne - już stracone.All Rights Reserved
Table of contents
Sign up to add Nic nie warte teksty. to your library and receive updates
or
You may also like
You may also like
