ilk kelime: 11 aralık 2022
son kelime: 26 ekim 2024
*dikkat! bu bir çocukluk aşkı hikâyesi değildir*
"Yoyo: Dikkat et, sağında arı var.
Kendimi tutamadan sağ tarafımı kontrol ettim. Telefonuma döndüğümde homurdanıyordum.
Ben: Evet, solumda da sen varsın.
Ne yazdığımı gönderdikten sonra fark etmiştim. Pek garip değildi aslında. Ama sonra içinde olduğumuz sokaktan yüksek sesle Ferdi Tayfur şarkısı çalan beyaz bir araba geçti. Önce arabaya bakakaldım, sonra Yoyo'ya baktım.
Kafası karışmış gibiydi ama eğlenir gibi bir hâli de vardı. Kapüşonunu çıkarmıştı, tüm yüzü görünüyordu ve sanki bugün hiç yaşanmamış gibi, sanki bugüne yeniden doğmuş gibi gülüverdi. Kendimi ona eşlik ederken buldum. Öylece, hiç utanmamış gibi. Çünkü bizim, birbirimiz üzerinde böyle etkilerimiz vardır."
21. yüzyılın ikinci onu, kimseye kendini belli edemeden geçip gitti. Cansel, bu zamanlarda sıradan bir lise öğrencisiydi, üniversite sınavına hazırlanıyor, kendindeki kusurlara alışmaya çalışıyor ve gözlerini ne zaman kapatsa yanında olacağını bildiği arkadaşı Yavuz'la lise son sınıfı atlatmaya çalışıyordu.
Bir gün Yavuz'un anlamsız ısrarlarıyla ettiği çifte randevu teklifini kabul etmek zorunda kaldı. Kalbi, göz ardı edemediği heyacanını ilk sevgilisinin bakışlarında, kelimelerinde ve anlayışında yaşadı.
Yine de bir eksiklik vardı. Ya da fazlalık.
Siz hiç geçmişinizi yeniden yaratmak istediniz mi?
Cansel istedi.
Bu, onun hikâyesi.
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."