Sana bakamıyorum... Sana... Sana karşı hissettiğim duygu; okul sırasına kollarının üzerine başını koyup siyah saçlarının tarih kitabına zarif inciler serpiştirilmişcesine serpilirken, sıranın önünden geçerken bacaklarımın titrediğini vücudumun tüm zerresinde hissediyorum. Gülüşün ise sana aşık olmamı emreder gibi ve dünya ilk defa bir mahkumun sevinçle emre itaat ettiğine şahit oldu. Bu... Bu aşk değilde ne(?) Ben sana bakamazken aşık olmayı becerdim Nazende... Gözlerinde uzun uzun kaybolamadan, geceden saçlarında hayeller kuramadan...All Rights Reserved