Cross my heart and hope to die (Editing)
  • Reads 4,386
  • Votes 176
  • Parts 47
  • Reads 4,386
  • Votes 176
  • Parts 47
Ongoing, First published Dec 23, 2014
Paano kung wala ka nang maalala sa past mo?
Is there a possibility na maibalik pa ang lahat ng ito?
O di kaya sadyang nabura na talaga ang lahat lahat na kahit ang nag iisang napakaimportanteng tao sayo ay nakalimutan mo na?
May dahilan nga ba ang lahat?
-------------------------------------

Promise I will never leave you...

PROMISE?

yes CROSS MY HEART AND HOPE TO DIE :)

----------------------------

This story has a lot of twisted events and happening na im sure hindi niyo ma eexpect.


Enjoy Reading ^______^
Public Domain
Table of contents
Sign up to add Cross my heart and hope to die (Editing) to your library and receive updates
or
#159seohyun
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.