Ik had pijn van verdriet. Verdriet van mijn hart, de liefde die een litteken achter liet in mijn hart. Mijn leven was kapot, het had geen betekenis meer voor mij. Waarom zou ik nog door moeten gaan, als hij niet meer in mijn leven was? Wat was mijn reden om nu nog überhaupt te gaan lachen, als het toch geen nut had. Ik liet mijn tranen in de vrije loop. Het enige wat ik nu kon doen, was huilen - huilen tot mijn leven zal ophouden.
Ik dacht dat ik voor altijd bij deze jongen zou blijven. Hij had mij zoveel beloofd, maar geen van die beloftes kwam hij na. Ik hield zielsveel van hem, waarom moest het dan zo gaan? Waarom liet hij me zitten alsof ik niets voor hem betekende? Wij zouden samen een leven opbouwen. Wij zouden zelfs samen oud worden. Waren dit allemaal dan toch leugens? Nee, zo is hij niet. Hij is geen persoon die tegen mij zal liegen
Raven is een doodnormaal tienermeisje, oké doodnormaal kun je het niet noemen. We zullen zeggen een 18-jarig tienermeisje met een lichte obsessie voor haar klasgenoot Carter en met lichte obsessie bedoel ik elke dag een uur naar zijn Facebook foto's staren maar nooit de moed hebben om er op te reageren of om überhaupt ooit met hem te praten.
Wanneer ze denkt dat daar eindelijk verandering in kan komen en er misschien wel hoop is op een relatie met hem staat er nog maar één ding in de weg. En dat is haar onervarenheid op vlak van vriendjes. Ook al is ze 18, ze heeft nog nooit en vriendje gehad. Laat staan gekust. Maar daar komt verandering in wanneer de badboy van haar school haar sexlessons aan biedt. En kan ze haar hart er van weerhouden om zich voor hem te storten?
Waarschuwing:
Dit verhaal bevat extreem taalgebruik en expliciete gedetailleerde context.
ps. Ja ik weet dat er spelfouten in staan na het afronden van het boek ga ik herschrijven!
28-05-2020 ~ #3 in Romantiek
20-05-2020 ~ #2in Story
02-07-2021 ~ #1 in Romance
18-11-2021 ~ #1 in Romantiek
13-01-2023 ~ #1 in Romantiek