Ölümün Felsefesi

Ben buradayken ölüm yok, ölüm buradayken ben yokum. Peki neden ölümden korkayım o zaman, neden kucaklamayayım onu eski bir dost gibi Hatta onu neden kendim çağırmayayım huzuruma. Beni yargılamaz, beni affetmez. Benimle kavga etmez, benimle barışmaz. Beni dinler ama benimle konuşmaz. Neden isteyeyim ki onun yokluğunu. Nedeni basit: Ölümden korkmasan bile bilmediğin şeyden korkarsın. İnsanın doğasında vardır bu. Bu yüzden çağırmazsın onu. Onu bilmediğinden değil, gayet iyi tanırsın ölümü sadece onun seni nereye götüreceğini bilemezsin. Günün sonunda ise artık yatağında uyumuşsundur, sabah uyanmak ve yeni bir güne başlamak için. Amaçsızlık, hissizlik hepsi orada yanında ama artık farkındasındır ki onlarla yaşamak hiç yaşamamaktan daha iyi.