Düşünceli düşünceli insanlar arasında bir toz tanesi gibi sürüklenip gidiyordu. Koyu kahverengi paltosu, kırık bir ağaç dalını andıran bastonu... Sessiz sessiz ilerliyordu, kim bilir belki yine eskilere dalmış, geçmiş yıllarından bir kesit izliyordu. Kimse onu anlamazdı o da başkalarını anlamazlıktan gelmezdi. Hayata küsmüştü, tıpkı sonbaharda yapraklarını döken bir ağaç gibi... Rüzgarı anlamaya çalışan bir ağaç...All Rights Reserved
1 part