තමා ඉදිරියේ සෑම උදෑසනකම සිටගෙන සිටින මෘදු ,පැහැපත් , සියුම් සහ ලාබාල නෙත්කළු එම සිරුර ඉදිරියේ ඔහුගේ යටපත් වූ හැඟීම් පවා නැවත පණ ලැබීමට තරම් බලවත් වූවත් , ඒ සිනහව ඒ කඳුල ඉදිරියේ තම හදවත මෘදු වූවත් ඔහු එම සියල්ල හදවත් කුටීරයන් තුළම සඟවා දරදඬු භාව ප්රකාශනයන්ගෙන් පමණක් තමාව පිටතට දර්ශනය කරවීය.
නමුත් එය තමාටම එක්තරා මුලාවක්ව ඇති බව දැන සිටියේ ඔහු පමණි.
නිරුදක වුවද,
උපත ලැබිමි එක් කතරක,
බලාහිඳීම උරුමකොට,
නමුඳු කිසිදිනෙක,
හිමි නොවන බව දැන දැනත්,
කෙම් බිමක්...
පේවී සිටිමි,
අසීමාන්තික වූ ඒ,
නිකැලැල් ප්රේමයට.....
YOONMIN SINHALA ONESHOT
PUBLISHED : 19-11-2021All Rights Reserved