Karantinaya alındığımızda 20 yaşındaydım. Ailemden uzak ve yapayalnızdım. Korkum cesaretimin önüne geçmişti. Cesaretimi topladım ve topluluğumdan ayrıldım. Yapmamalıydım.
Patron, her kes onu bu isimle tanırdı, Patron.. Namı diğer Patron, beni ailemden almıştı, kafesimden çıkmayı başarmıştım ama, yeni kafesime girmiştim. Yeni ve eskisini özleten kafes, o acımasızdı, o gaddardı ve hiç bir şey umurunda olmazdı...