Tekrardan aynı ümitle uyanmıştım, belki geri gelmiştir diye ama hayır, onun o mükemmel kokusu hala yoktu. Yatağımın sağ kısmı bomboş ve buz gibiydi. Kaç yıldır onu görmüyordum. Onu benden zorla alıp götürdükleri gün dün gibi aklımda. Onsuz her sabaha uyanıyor olmaksa, benim için katlanılmaz bir acı. Eğer ona söz vermemiş olsaydım, şimdiye bu lanet olası hayattan kurtulmuş olurdum. Ama onu bekleyeceğime söz verdim, o gelene kadar katlanmam gerek. Bana söz verdi geri dönecek ve bana sıkıca sarılacak...All Rights Reserved