ON DÖRT DÖNENCESİ

"Onca şeye rağmen, hâlâ sana tapıyor olmam ne acınası değil mi? Sana kalbimi verdiğim doğru güzelim, ben kendimi seninle mahvettim." Hafif aksanlı çıkan sesi ruhumun acı bir melodisiydi.

"Her şeyin çok daha farklı olmasını dilerdim." Diye fısıldadım, sesim kırgındı.

Ben ona değil, kendime kırgındım.

Kırdığım kadar kayboluyordum.

Ben Yazgı Gökdemir.

Kendimin Lügâtı.

Ve sen Darian.

Sekizinci yaşımın en güzel armağanı.