Bir Ömür Gibi
  • Reads 332,747
  • Votes 12,070
  • Parts 54
  • Reads 332,747
  • Votes 12,070
  • Parts 54
Complete, First published Nov 15, 2021
" Yollarımız ayrıldı Yağız ağa.Bu hikaye burda bitti.Evlenirken verdiğin her bir sözü tuttun.Sözünün eri adammışsın doğrusu. Bu gönülde sana ait ne varsa aldın benden.Sana sevdalı olarak girdiğim bu konaktan , içimdeki seni bitirmiş olarak çıkıyorum.Eserinle gurur duy."

   Gitmeliydi Yaren.Arkasına bile bakmadan.Yerde oturmuş perişan haldeki Yağıza baktı.Bir zamanlar uğruna canını bile verebilecek olduğu sevdasına.Nasılda hüzünle bakıyordu kömür gözlüsü.Yaren son kez baktı kocasına, eline valizini aldı , kapının kolunu tuttu ama açamadı.Yağız kapıya dayanmış açmasına engel olmaya çalışıyordu.

"Bilirim çok kırdım kalbini.Bilirim kal desem, gitme desem ,affet desem faydasız.Yarenim, yarim kalbimin diğer yarısı gideceksen eğer  gideceksen sağ bırakma beni , eğer gideceksen sensiz bırakacaksan beni öldürde git."
All Rights Reserved
Table of contents
Sign up to add Bir Ömür Gibi to your library and receive updates
or
#44mardin
Content Guidelines
You may also like
DİVANE ✔️ by selmakeskin_
58 parts Complete
"Küçük bir kız çocuğu gibisin." Soğuğun içime ilmek ilmek işlemesi gecenin ayazından değildi, onun buz gibi sözlerinden ürpermiştim. Gök yüzünde bizi seyreden yıldızlardan ziyade kendi ışığının aydınlattığı, o zehir karası delici gözlerine yerleşen alaylı parıltı ve söylediği son şeyle çileden çıkmıştım artık. İçimde lavlarını köpürterek sabrımın son demlerinde dolanan volkan patlamaya hazırdı, bu işin başka çaresi yoktu ve inceldiği yerden kopacaktı. Ben onun sayesinde çoktan büyümüştüm fakat o her seferinde inadına yapar gibi çocuk olduğumu savunuyordu. Beni bakışları, tavırları, hareketleri ve kelimeleriyle resmen eziyordu. Kalbimi eziyordu. "Çocuk falan değilim ben!" Diye bağırdım sonunda içimdeki ateşten okyanus çaresizce çırpınan benliğimi cayır cayır yakmaya başlarken. Aynı anda hem üşüyor hemde alev alev yanıyordum. Kendi içimde birçok imkansızı barındırıyordum. Sertçe yutkundum... Sesimi iyice yükselttiğimde tek bir mimiğimi bile kaçırmak istemiyormuş gibi dikkatle beni izlemeye başladı, artık gerçekten dayanamıyordum. "Çocuk değilim anladın mı? Değilim! Sana abi demek zoruma gitmeye başladığında büyüdüm ben!" Diye adeta haykırdım. "Duygularımı gizlemeyi öğrendiğimde büyüdüm! Susmayı öğrendiğimde, sessizce ağlamayı öğrendiğimde büyüdüm! Gözümün önünde başkasına dokunduğunda büyüdüm!" Ona ilk kez utanıp çekinmeden kurduğum bu uzun ve acımı haykıran cümleler tüm nefesimi tüketmişti fakat söyleyecek son bir sözüm daha kalbimin en ücra köşesinden saniyeler sonra çıkagelmişti. "Seni sevdiğim gün büyüdüm ben." Diye fısıldadı güçlükle soğuktan zangır zangır titreyen dudaklarım.
ÜNZİLE by azranurkzmz
18 parts Ongoing
Aziz aşiretinin en küçük torunu olan Sevil, amcasının oğlu Ciwan'ın, Süvari aşireti ağasının torunu Berzan'ı öldürmesiyle Sevil, Süvari aşiretine kan karşılığı olarak gelin verilir. Bu, bir kız çocuğunun hikâyesi. Bu, Sevil'in hikâyesi. Sevilmeye değer olan, fakat hiçbir zaman sevilmeyen Sevil'in... ... Artık bir şeyler kesindi. Ben, evlendiriliyordum. Zorla. Kiminle olduğunu bile bilmeden... Kim bilir kaç tane kız çocuğu vardı benim yerimde olan, benden daha küçük olan hatta... Dünya, ne kadar acımasızsa insanlar, bir o kadar zalimdi. Odamın kapısının hafifçe aralanmasıyla beraber içeriye Berîvan halam girdi. Yüzünden düşen bin parçaydı. Belli ki bir şey olmuştu. Telaşla ayağa kalktığımda, "Bir şey mi oldu, hala?" diye sordum. Bana yaklaştı ve önce sımsıkı sarıldı. Açık kumral, omuzlarıma denk gelen saçlarımdan öptü. "Babam, Süvari aşiretine haber etmiş ve geri dönüş yapmışlar..." Yüreğim kalbimde atmaya başlarken ilk defa ailemle ilgili başlarına kötü bir şey gelmesi için dua ettim. 'Ne olur,' dedim. 'Kabul etmiş olsunlar... Kan davası olsun, herkes birbirini öldürsün gerekirse ama kimse beni yaşarken öldürmesin...' "Sevil..." dedi halam başını öne eğerek. Kalbimin tam ortasına düşen derin sızıyla beraber halama baktım burukça gülümseyerek. "İki gün sonra, Süvari aşireti buraya geliyor." Başımı salladım usulca. Bu, bir kabulleniş değil; boyun eğişti. Kaderin karşısında... Hayır, dedemin karşısında...
You may also like
Slide 1 of 10
DİVANE ✔️ cover
                           BİR SEVDA cover
BERDEL (+18) cover
ÜNZİLE cover
Takıntı cover
Beyefendi /yarı texting/  ~FİNAL~ cover
İzler Silinmez cover
zorlu berdel  cover
Saudade cover
Dönüm Noktası  cover

DİVANE ✔️

58 parts Complete

"Küçük bir kız çocuğu gibisin." Soğuğun içime ilmek ilmek işlemesi gecenin ayazından değildi, onun buz gibi sözlerinden ürpermiştim. Gök yüzünde bizi seyreden yıldızlardan ziyade kendi ışığının aydınlattığı, o zehir karası delici gözlerine yerleşen alaylı parıltı ve söylediği son şeyle çileden çıkmıştım artık. İçimde lavlarını köpürterek sabrımın son demlerinde dolanan volkan patlamaya hazırdı, bu işin başka çaresi yoktu ve inceldiği yerden kopacaktı. Ben onun sayesinde çoktan büyümüştüm fakat o her seferinde inadına yapar gibi çocuk olduğumu savunuyordu. Beni bakışları, tavırları, hareketleri ve kelimeleriyle resmen eziyordu. Kalbimi eziyordu. "Çocuk falan değilim ben!" Diye bağırdım sonunda içimdeki ateşten okyanus çaresizce çırpınan benliğimi cayır cayır yakmaya başlarken. Aynı anda hem üşüyor hemde alev alev yanıyordum. Kendi içimde birçok imkansızı barındırıyordum. Sertçe yutkundum... Sesimi iyice yükselttiğimde tek bir mimiğimi bile kaçırmak istemiyormuş gibi dikkatle beni izlemeye başladı, artık gerçekten dayanamıyordum. "Çocuk değilim anladın mı? Değilim! Sana abi demek zoruma gitmeye başladığında büyüdüm ben!" Diye adeta haykırdım. "Duygularımı gizlemeyi öğrendiğimde büyüdüm! Susmayı öğrendiğimde, sessizce ağlamayı öğrendiğimde büyüdüm! Gözümün önünde başkasına dokunduğunda büyüdüm!" Ona ilk kez utanıp çekinmeden kurduğum bu uzun ve acımı haykıran cümleler tüm nefesimi tüketmişti fakat söyleyecek son bir sözüm daha kalbimin en ücra köşesinden saniyeler sonra çıkagelmişti. "Seni sevdiğim gün büyüdüm ben." Diye fısıldadı güçlükle soğuktan zangır zangır titreyen dudaklarım.