ruhum

birlikte açtık gozlerimizi birlikte uyandık noldu o içindeki çocuğa o bağıran neseli çocuga noldu biz hayal ediğimizde sen hayal ederdin ruhumun sessizce fısıltılarıyla ben ise gercekleştiridim o içinde ki çocuğa seslen ona hayat ver senle birlikte ölmesin o cocukta ona hayat ver bu cahil dünyada bu dünyayı güzelleştirebileceğine söyle haklıyke hakksız duruma düsöesin eger düsersede kendisini haklı olduğuna inandırsın o çocukla yasa sende oda sana hayat verir o anlamlı bakışlarıyla o çocuga şöyle söyle her tas önüne çıktığında onu dahada güçlendirecektir.bunun gibi engebelli yollara çıkacak pes etmesin sabretsin noldu benim o içimdekiçocuğa o gülüşleriyle bakışları değiştiren çocuk o dondurma yerken üstümüze dökülen düşe kalka elbiselerimizi yırtan bacaklarımızı yara yapan çocuğanoldu artık uzun bir uykuya daldık uyuduk,uyuduk,uyuduk uyandığımızda buyumuştuk artık dondurmayı ustumuze dökemiyorduk elbiselerimizi yırtılmıyordu düstüğümüzde zehirlenmiştik. daha geri yoktu bunun ruhum dinle şu hayattın sesini dinle kuşlerın cıvıltılarını dinle karıncaların ayak seslerini o kanat çarpan kelebekleri dinle toprak altında filizlenentahumun kabugunun çatlamasını dinle ruhum ruhum ben et ve kemikten oluşurken sensaf bir bünyeye sahipsin dostum ruhum korkularımız yoktu!
tüm dünyayayı cesurca karşımıza alabilirdik.suyun üstünde yürüyebilir,okyonusları asabilirdik.
gökyüzünde hayalere dala bilirdik ruhum hayat önümüzden kayıp gidiyor aynı gökyüznde yıldız kaydığı gibiruhum bir dilek tutalım yukarıdan 3 elma düşsün ve biz onları saklayalımm...