𝙆𝙄𝙒𝙄🥝|𝘷𝘬,𝘤𝘩𝘣𝘬

- گریه کردی؟
نگاه تهیونگ واقعا تغییر کرده بود. نسیم شبانه‌ی سئول زیر سرمه‌ایِ موهاش میزد و اونها رو تاب میداد. کاش میتونستم این نگاه نگران رو همیشه برای خودم داشته باشم.
- چیزی نیست.
بازم دروغ بود اما حداقل گریه کردنم رو انکار نکردم.

~~~~

- پرستو ها رو دوست داری؟
- عاشقشونم.اگه وقت کنم چند تا عکس ازشون میگیرم.
- با عکساشون چیکار میکنی؟
- از روشون نقاشی میکشم. یه دفتر پر از پرنده و پرستو دارم. یه بار نشونت میدم.

چشمهای تهیونگ زلال تر و تیره تر از هر زمان دیگه ای بود.
چرا حس میکنم.. قلبم داره تند تر میزنه؟...

~~~~

سرش رو کنار گوش جونگکوک برد:
- خوب میشی.. خوب میشی کیوی..

و بعد آهسته تر انگار که با خودش حرف میزد، صداش به خاموشی رفت:
- وگرنه منم میمیرم.

~~~

هانا توی خودش جمع شد و شونه هاش رو بالا داد:
- چون باید باشه. سبز همیشه قشنگتره! مثلا همین قارچِ قرمز! اگه سبز بود قشنگ تر نبود!؟

بکهیون لبش رو زبون زد:
- ولی اگه همهٔ دنیا سبز باشه، رنگِ سبز تنها میشه. نمیشه؟ اون هم دوست میخواد.

کاپل: ویکوک، چانبک

ژانر: هاناهاکی🌱 طنز🥝 و انگست☘️ روزمره 🚃 برشی از زندگی📗 هپی اند🥬

Start: 8.9.1400
End: 27.3.1403

*نویسنده ای که عاشق سبز بود. به یاد پوسته سبز هندونه...