Yakılan Mektuplar

Söylesene sevgili. Beni böyle çaresiz bırakıp giderken hiç mi için sızlamadı? Hiç mi bir yerlerde beni bekleyen birileri var diye düşünmedin? Söylesene! Sığar mı şimdi adamlığa yaptıkların? Hiç mi icin sizlamadi gözlerimin içine bakarak seni seviyorum derken.
Sarılmayı çok severdin ya hani. Sarıl bana yeniden. Sık sıkabildiğin kadar. Ben nefes almasam da olur. Sen yerer ki sarıl. Zamanla gecer derlerdi, zaman her acıyı unutturur derlerdi. Ama bilmezlerdi küçükken kolumuzu ısırarak saatler yaparken zamanın canımızı acıtacağını. Bak işte bir kırık kalbim kaldı senden geriye, bir de "Yakılan Mektuplar."

**İçimden gelenleri yazmamın tek sebebi, içimden giden birilerinin olmasıdır**