Story cover for Alevlenen Ask by FatmeMustafaAsan
Alevlenen Ask
  • WpView
    Reads 20,933
  • WpVote
    Votes 679
  • WpPart
    Parts 36
  • WpView
    Reads 20,933
  • WpVote
    Votes 679
  • WpPart
    Parts 36
Complete, First published Nov 24, 2021
Mature
Eskide kalan ask ama bi turlu eskimeyen duygular....
All Rights Reserved
Sign up to add Alevlenen Ask to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
Karımsın! (Bitti) by MelekMel
4 parts Complete
Hayat insana bazen adaletli davranmayabiliyordu, canını yakabiliyordu hiç acımadan. Belki de yanlış düşünüyoruz kaderimiz hayatlarımıza yön veriyordu ve en acı olay ileride mutluluğu bize bahşediyordu. Ama tam tersi de olamaz mıydı? Olurdu hem de bal gibi olurdu. O mükemmel hayatımız bir an da ellerimizin arasından hiç anlayamadan uçuverirdi. Defne, heyecanla yatağın önünde ayakta müstakbel kocasının gelmesini bekliyordu. Yerine bir türlü oturamıyordu. Silah seslerini duyduğunda başta ' Düğün yüzünden kutlamadır ' diye düşünüp umursamasa da kocasının annesinin ' Demir ' diye bağıran sesini duyduğunda birden bütün heyecanı alınmış üstüne kara bulutlar çökmüştü. Ayakları bedenini taşıyamamış yere düşmüştü. Sevinçli bir çığlık değildi bu çığlık acı dolu bir çığlıktı. Emir, aşkını kalbine gömüp kardeşini seçmiş bir adamdı. Karısına deli gibi aşık ama uzak bir adam. Defne'yi gördüğünde her şeye rağmen heyecanla, sevinçle atan bir kalp taşıyordu yüreğinde. Aşk belki vardı belki yoktu ama Defne için sevgi vardı. Sevgiyi Demir'de bulmuştu. Onun kahvelerindeki ilgiye, sevgiye her zaman aç bir kız çocuğu olmuştu. Onunla evlendiği gün hem en mutlu hem de en üzgün günü olmuştu. Kocasını kaybetmişti. Kaderinin farkında bile değildi. Onu deli gibi seven adamı hiç fark edememişti. Kendi kafasında düzmece bir aşk yaratmıştı. Sevdiğini söylüyordu ama bedeninde başkalarının izleri her zaman vardı Duru'nun.
Karanlığın Tutsağı +18 by lyrdaas
47 parts Ongoing
"Benden kaçabilirsin sanıyorsun, ama adımların nereye giderse gitsin, gölgen yine bana ait. Adını bile fısıldamadan yaşayamam; sen, kendini unutsan bile bende kalacaksın." Alpay Aras Demirkıran "Onun karanlığında boğulmakla, onsuz yaşayamamak arasında kaldım... ve galiba ikincisi daha korkutucu." Simay Altan Gazeteci olan Simay, kimsenin cesaret edip eline alamadığı dosya üzerinde çalışmaya başlar. Bu dosya, kimsenin dokunmaya cesaret edemediği mafya patronu Alpay Aras Demirkıran'ın dosyasıdır. Bunun hayatındaki en büyük haber olacağını sanıyordu. Oysa bu, hayatını geri dönüşsüz bir şekilde çalacak adamla tanışmasının başlangıcıydı. Sigara dumanı, yağmur kokusu ve tehlikenin çekici yüzü... Simay, her adımda daha çok karanlığa çekiliyordu. Ve bazen, en büyük hata; gerçeği ararken, onu koruyacak olanın aynı zamanda seni mahvedecek kişi olmasıydı. -Kesit- "Sana olan bu his," diye başladı, parmakları kucağındaki tenimi okşarken. "Bu, sadece bir aşk değil. Bu, benim varoluşumun tek nedeni. Sen, benim son sığınağım, ilk ve tek zaafımsın." Aras... Bu adam... O, bir mafyaydı. Kanlı elleri, karanlık sırları ve tüm dünyayı yönetme gücü vardı. Ama bana baktığında, o kehribar gözlerde gördüğüm şey... o, dünyanın en büyük zayıflığıydı. Ve o zayıflık, bendim. ​Bana "zaafım" demesi... Bu, bir milyon dolarlık mücevherden daha değerliydi. Onun laneti bendim... Eğer ben onun ilk ve tek zaafıysam, oda benim son ve tek sığınağımdı Ve biliyordum ki, bir gün o zaafı için dünyayı yakarsa, ben o alevlerin içinde gülümseyerek yanacaktım. Not:Bu kitapta bol bol smut içerik olacak yani +18 sahneler, argo kelime küfür vb. şeyler ön planda. Rahatsız olanlar okumasın lütfen.
EMANET by aysegulkalayzengin
51 parts Complete
Bebeği lösemi olan Arslan ile kardeşinin beyninde tümör olan Ayşegül, çaresizlik dolu bir dönemde kaderin ağlarını örmesiyle karşılaşır. Onların çaresizlikten başlayan zoraki evlilikleri, acaba güçlü bir aşka yuva olabilecek miydi? "Sakin misin?" diye sorduğunda, iyice yaklaştı. "Sakinim." Onun sözlerinden cesaret alarak, dudaklarıyla dudaklarına dokundu ama ansızın yüzüne yediği tokatla, şaşkına döndü. Ayşegül'ün tedirgin bakan ela gözleri, kırpışan kirpiklerinin altında fazlasıyla masum duruyordu. "Özür dilerim." "Önemli değil... Şimdi ben seni tekrar öpeceğim ve sen bana tokat atmayacaksın." "Sen öpeceksin, ben tokat atmayacağım." "Aynen öyle..." "Tamam." "Öpüyorum." "Öp..." "Tokat yok?" "Tokat yok." Arslan, dudaklarını hafifçe onun dudaklarına değdirdiğinde, Ayşegül istemsizce geri çekildi. Onun gerilemesiyle, Arslan ona doğru yaklaştı. "Kaçarsan olmaz." "Kaçmamam lazım, evet!" "Ayşegül, sakin kal..." "Sakinim. Gayet sakinim!" Karısının titreyen ellerini tuttu ve dudaklarına götürüp öptü. Onu yatıştıracak başka bir çare bulamamıştı. Onun derin bir şekilde nefes almasıyla, rahatlamaya çalıştığını gördü ve tekrar denedi. Dudaklarını onun dudaklarına yakınlaştırdı ve ansızın Ayşegül'ün onu öpmesiyle şaşkınlığa uğradı. Geri çekilen Ayşegül, telaşla söylendi. "Çok pardon! Sen öpecektin, ben tokat atmayacaktım! Ben yanlışlıkla öptüm!" Arslan, kıza şaşkınca baktı. Bu kız gerçek miydi? "Biz öpüşmeye bu kadar zaman harcadıysak, gerisi..." diyen Arslan, geri çekilip önüne döndü. Ne yapsaydılar acaba? Sakin yaklaşınca, becerememişlerdi. Bir anda mı olsaydı? Bir de onu denemek isteyerek tekrar karısına döndü ve ansızın dudaklarına yapıştı. Uzun öpücüğü, nefes almak adına sonlandığında, tekrar yanağına yediği tokatla şaşkınlığa uğradı. "Ayşegül, tokat yok demi
You may also like
Slide 1 of 10
Karımsın! (Bitti) cover
Kavuşmak. cover
Döneceksin Diye Söz Ver cover
SON PİŞMANLIK  cover
PİYANİST (SeyFer) cover
Karanlığın Tutsağı +18 cover
MALKOÇOĞLU cover
SEVDA MASALI (REYMİR) cover
EMANET cover
Yıldızlar Altında cover

Karımsın! (Bitti)

4 parts Complete

Hayat insana bazen adaletli davranmayabiliyordu, canını yakabiliyordu hiç acımadan. Belki de yanlış düşünüyoruz kaderimiz hayatlarımıza yön veriyordu ve en acı olay ileride mutluluğu bize bahşediyordu. Ama tam tersi de olamaz mıydı? Olurdu hem de bal gibi olurdu. O mükemmel hayatımız bir an da ellerimizin arasından hiç anlayamadan uçuverirdi. Defne, heyecanla yatağın önünde ayakta müstakbel kocasının gelmesini bekliyordu. Yerine bir türlü oturamıyordu. Silah seslerini duyduğunda başta ' Düğün yüzünden kutlamadır ' diye düşünüp umursamasa da kocasının annesinin ' Demir ' diye bağıran sesini duyduğunda birden bütün heyecanı alınmış üstüne kara bulutlar çökmüştü. Ayakları bedenini taşıyamamış yere düşmüştü. Sevinçli bir çığlık değildi bu çığlık acı dolu bir çığlıktı. Emir, aşkını kalbine gömüp kardeşini seçmiş bir adamdı. Karısına deli gibi aşık ama uzak bir adam. Defne'yi gördüğünde her şeye rağmen heyecanla, sevinçle atan bir kalp taşıyordu yüreğinde. Aşk belki vardı belki yoktu ama Defne için sevgi vardı. Sevgiyi Demir'de bulmuştu. Onun kahvelerindeki ilgiye, sevgiye her zaman aç bir kız çocuğu olmuştu. Onunla evlendiği gün hem en mutlu hem de en üzgün günü olmuştu. Kocasını kaybetmişti. Kaderinin farkında bile değildi. Onu deli gibi seven adamı hiç fark edememişti. Kendi kafasında düzmece bir aşk yaratmıştı. Sevdiğini söylüyordu ama bedeninde başkalarının izleri her zaman vardı Duru'nun.