📍November-PatrickReza📍
Ta książka nie zostanie oznaczona jako dla dorosłych. Ona po prostu pokazuje prawdę, ludzkie reakcje na życie. A życie jest brutalne. Więc jeżeli boisz się życia, lub masz je naprawdę piękne, i nie chcesz tego zmieniać- lepiej pomiń tą książkę. Natomiast dla ludzi, którzy poszukują prawdy, by się spełnić, dla nich drzwi mojej osoby są otwarte. Szukajcie, a znajdziecie. Niekoniecznie to co chcieliście. Lecz wiedza to najpotężniejsze narzędzie.
---🌌Coś ścisnęło mnie w brzuchu. Obserwowałem ją, gdy po chwili wstała i bez zawahania ruszyła w stronę parkietu. Chwilę wsłuchiwała się w rytm muzyki, a następnie podjęła się tańca. Poruszała się niesamowicie płynnie, z gracją. Moje oczy podążały za każdym ruchem jej dłoni wzdłuż jej ciała.🌌---
----
"Być może cała sztuka nie jest czymś majestatycznym i szlachetnym... A może wcale nie musi taka być. Może będę mógł wybrać, co mi się w niej podoba."
----
"Szacunkiem nie przechodzi się do historii."
----
"-zobaczymy się jeszcze?
-tego nie wiem, przyjacielu. Ale za każdym razem, gdy spojrzysz w niebo, widząc gwiazdy, wiedz, że jedna z nich to moja dusza. "
Janek od zawsze uwielbiał skrzypce. Czuł, że między nim a tym instrumentem jest szczególna więź, której nie jest w stanie rozerwać nic - nawet demony przeszłości, które osaczają go wszędzie i sprawiają, że nie może o nich zapomnieć. Mury, które wybudował wokół siebie, nie pozwalają nikomu dostać się do jego małego świata - tego świata ze skrzypcami, muzyką klasyczną i rozgwieżdżonym niebem widzianym przez okno.
I na pewno nie spodziewał się, ile jest w stanie zmienić pewien blondyn ze skrzypcami na ramieniu, który pewnego dnia pojawił się w oknie naprzeciwko.
Opowiadanie jest odpowiedzią na akcję pn. „Kolorowe słowa" z inicjatywy grupy Piórowładni (@Piorowladni) na Facebooku (https://www.facebook.com/groups/685946204908306/)