MÜRİT
  • Reads 12,660
  • Votes 1,487
  • Parts 43
  • Wattys winner
  • Reads 12,660
  • Votes 1,487
  • Parts 43
  • Wattys winner
Complete, First published Nov 25, 2021
🏅Wattys 2022 Kazananı🏅

İnsanoğlu doğdu, kundağa düştü, büyüdü ve öldü! Toprağa konulduğu ana kadar geçen sürede asla yalnız değildi.  Doğumundan, ölümüne kadar geçen zamanda, ölümlüler ve ölümsüzlerle beraber yaşadı. 

Ne ölüydüler ne de yaşıyorlardı. Onlar karanlık bir mahlukun rahminde döllenmiş, lanetleri ile ruhları kirletmeye yemin etmiş yılanlardı. 

Gök gürledi, karanlık çöktü. Yerin altındaki bütün yılanlar, yer yüzüne çıktı. Kurtulmaksa, bir iblisin vicdanına kalmıştı! Kuyular, çukurlar, eşelenmiş çamurlar! Uzak durması gereken üzerinde yaşadığı toprakken, kaçması imkansızdı.

"Kuyulara bak Aren!" diye fısıldadı mekanik bir ses. "Eşelenmiş çamurlara, topraktaki deliklere! Herhangi biri seni içine çekip, yerin altındaki cehenneme hapsedebilir..."

Aren, içine düştüğü korkunç bataklıktan amansızca kurtulmaya çalışırken, batmamak için çırpınmaması gerektiğinin farkında değildi. Boğazına kadar uzanan balçık, son nefesini almasına izin verirken ona doğru bir el uzanır. Bu kadar kötülüğün içinde hayatına anlam veren adamı bulur ve adamın ona uzattığı eli kocaman bir yılana dönüşür...

Kanla yazılan bir kadere boyun eğebilecek güce sahip değildi, aşkının karanlık ellerde ezildiğine şahit olduktan sonra, kalbi hala aynı hızla çarpabilecek miydi? 

"Hep aynı pencerenin önünde duruyor, arkası dönük ve bana hiç bakmıyor. Gel diyor, burada sana ihtiyaç var!" 

Peki tüm bunların en başında kim vardı? Aren kurtulmak için bulmak zorundaydı...  

Not: üç harfliler ile ilgili değildir! Ve asla klasik korku ile karşılaşmayacaksınız... 




Yayım tarihi: 03.08.2021
Kurgu ve isim şahsıma aittir, kopyalanamaz. İsim ve kurgu olarak wattpaddeki ilk kurgudur.
All Rights Reserved
Table of contents
Sign up to add MÜRİT to your library and receive updates
or
#543korku
Content Guidelines
You may also like
DEMREN (Kitap Anlaşması Yapıldı) by Arsilya-TY
58 parts Complete
"Annem... Annem defalarca yalvarmıştı." dediği sırada sanki o güne gitmişcesine gözleri dalmıştı. Anımsadığı hatıralar canını öylesine yakıyordu ki. Öfke ve nefret dolu bakışlarını tekrar ayakta duran genç adama yönelterek konuştu. "KONUŞ DEDİM SANA! KONUŞ! NEDEN YAPTIN! NEDEN AÇTIN O KAPIYI! NEDEN ÖLDÜRDÜN TÜM AİLEMİ! NEDEN KENDİNDE GEBERMEDİN O GÜN!" dedi adeta haykırarak. Kendisine ısrarla cevap vermeyen adama daha da yaklaştı. "Seni ellerimle öldüreceğim. Sen o gün hiç kimseye acımadın. Ben de... Ben de sana acımayacağım! " Yerden doğrularak zorlukla kalkmaya çalıştı. Gözleri genç adamın belindeki silaha odaklanmıştı. Yiğit ne yapmaya çalıştığını anlamış olsa da engel olmadı. Belinden hızla çekilen silah şimdi genç kadının narin parmakları arasındaydı. Elleri titriyordu korkudan mı yoksa adama olan öfkesinden mi bilmiyordu. Nemli gözleri grimsi gözlerle buluştuğunda elindeki silahı yavaşça doğrulttu. Namlu şimdi tam Yiğit' i hedef almıştı. Eğer isteseydi o silahı elinden alabilirdi ama istemedi. Hayatını mahvetmekle kalmayıp daha da beter bir hale getirmişti. İçindeki nefret bir nebze olsa soğuyacaksa onu durdurmayacaktı. "Bana iki can borcun var! Bana tam tamına iki can borcun var! Birini kızımıza sayıyorum diğerini ise sen ödeyeceksin!" dedi ve tetiğe bastı. Küçük bir çocukken yapılan tek bir hata peşine milyonlarca pişmanlığı takıp adım adım geliyordu, genç adamın üzerine. DEMREN- Okun ucuna geçirilen sivri demir parçası. Hiç olmadığı kadar hızlıydı. Yayından çıktığı an saplanacağı bedenin hayatını değiştireceğinden habersizdi belki de.
You may also like
Slide 1 of 10
Hyunlix- DÜŞÜŞ cover
DEMREN (Kitap Anlaşması Yapıldı) cover
Raflarda! "GELİN" cover
SURAYE  (Tamamlandı) cover
TEK NEFESTE AŞK  cover
Asil Kumarbaz cover
AY IŞIĞI  cover
DİLVAN (Kitap oldu)  cover
Başını Dik Tut cover
Lucas(Düzenleniyor) cover

Hyunlix- DÜŞÜŞ

13 parts Complete

18 yaşında hayattan zevk almayan felix intihar etmeye kalkıştığı günün sonunda gözlerini hastanede açar. Gözlerini açtığında ilk gördüğü şey nefesi nefesine değen bu oğlandı. (Yazar: Sabiha)